Έφτασε το φθινόπωρο παρέα με γνώριμους ήχους που σηματοδοτούν την έλευσή του. Το ψιλόβροχο που χτυπά τα τζάμια, το σφύριγμα του ανέμου, το κουδούνι του σχολείου και φυσικά, το ξυπνητήρι που έρχεται να προγραμματίσει εκ νέου την ρουτίνα μας. Παράλληλα, δεχόμαστε κλήσεις από φίλους που θέλουν να μοιραστούν χαρούμενοι φωτογραφίες και παρασκήνια των διακοπών πάνω από μια κούπα καφέ σε μια παραλιακή καφετέρια με σκοπό να παρατείνουν για λίγο ακόμα το καλοκαίρι.
 

 Μέσα σε όλα αυτά τα τηλεφωνήματα – προσκλήσεις σε έξοδο, ένα είχε πολύ διαφορετική εξέλιξη από αυτό που περίμενα. Μια πελάτισσα, η οποία θέλησε να προγραμματίσει ημέρες και ώρες συνεδριών, στην ερώτηση
«Πώς ήταν το καλοκαίρι σου;», απάντησε μελαγχολικά πως, οι διακοπές ήταν μια κοινωνική παύση στην αιώνια μοναξιά της. Ακούγοντας τη φράση αυτή, ένιωσα μεγάλη έκπληξη και περιέργεια για το νόημα που κρυβόταν πίσω από τις λέξεις της, και έτσι, της ζήτησα να μου εξηγήσει. Διηγήθηκε ξέγνοιαστες νύχτες διασκέδασης, ατελείωτες ώρες σε παραλίες και παρέες με φίλους, αλλά και καινούργιες γνωριμίες με άτομα σε φιλικό ή ερωτικό επίπεδο. Μιλούσε με πάθος, περιγράφοντας κάθε στιγμή του καλοκαιριού με νοσταλγία. Έκλεισε την αφήγησή της, ρωτώντας με, ποιο, κατά τη γνώμη μου, είναι το λάθος που κάνει και καταλήγει μόνη, χωρίς ερωτικό σύντροφο.
 

 Η πρώτη μου απάντηση ήταν ότι στις ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχει λάθος ή σωστό, ούτε μαγική συνταγή επιτυχίας. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον κόσμο και αναζητά την ευτυχία
σε άλλα μονοπάτια. Ο έρωτας ξεκινάει από την έλξη, το συναίσθημα ή αλλιώς, τη «χημεία» μεταξύ δύο ατόμων. Κανένας δεν μπορεί να παρέμβει σε αυτούς τους αστάθμητους παράγοντες, καθώς είναι πηγαίοι και δεν πρέπει να υποτιμάται η αξία τους. Μετά όμως, τι; Είναι αρκετά τα συναισθήματα για να προχωρήσει και να κρατήσει στο χρόνο μια σχέση; Αν όχι, τι θα πρέπει να κάνουμε για να διατηρήσουμε μια σχέση βασισμένη
στην αμοιβαία ευτυχία;
 

 Η λέξη – κλειδί είναι η «επικοινωνία». Πρωτίστως, οφείλουμε να επικοινωνήσουμε με τον εαυτό μας για να γνωρίσουμε καλύτερα τα χαρακτηριστικά του, να στοχαστούμε, και έπειτα, να απαριθμήσουμε τα θέλω μας από μια σχέση. Η προϋπόθεση για να εκφράσουμε τις επιθυμίεςμας σε έναν σύντροφο είναι να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα τους. Σε αυτό το σημείο, συζητάμε με το άλλο μέλος της σχέσης για τις αρχές και τις αξίες μας, τους μελλοντικούς στόχους και τις προσδοκίες μας από μια ερωτική σχέση. Ακούγοντας προσεκτικά τις αντίστοιχες πληροφορίες από την πλευρά του συντρόφου μας, συζητάμε τις ομοιότητες και τις διαφορές και τα σημεία στα οποία θέλουμε να κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις για να βρεθεί μια χρυσή τομή και να γεφυρωθεί το χάσμα. Λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες, αποφασίζουμε αν θα συμπορευθούμε στο δρόμο μιας κοινής ευτυχίας ή θα επιδιώξουμε μια ξεχωριστή πορεία.

 

 Ανακεφαλαιώνοντας, είναι αξιοσημείωτο να τονίσουμε τη σημασία του να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και για τις σχέσεις μας, ανεξάρτητα από το αν αυτές είναι φιλικές, ερωτικές ή επαγγελματικές. Η επιλογή της συνύπαρξης ή της μοναξιάς πρέπει να γίνεται συνειδητά με γνώμονα την ευτυχία. Να είμαστε ειλικρινείς και προσεκτικοί στις συναναστροφές μας και να δίνουμε την πρέπουσα αξία στη ζωή μας, για να μη γίνει «σαν μια ξένη φορτική». 1

 

1 Κ.Π. Καβάφης, Όσο Μπορείς, Άπαντα Ποιήματα και Πεζά, Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα,
1995, σ. 39